ათი დღეა ტელეფონი არ მაქვს. ათი წლის წინ ეს ნორმალური იყო. დღეს წარმოუდგენელია. მეც ვერ წარმოვიდგენდი ათი დღის წინ, თანამედროვე ადამიანს ტელეფონის გარეშე თუ შეეძლო არსებობა. ფაქტია, რომ შემიძლია და თავს სულაც არ ვთვლი განსაკუთრებულად ან ძლიერ ადამიანად. ვაღიარებ, თავიდან ძალიან გამიჭირდა. საკმარისი თანხა არ მქონდა, თორემ ახალს ვიყიდდი პირველივე დღეს. არც მეორე დღეს მქონდა…
გაგრძელება ჩემი ნაღვლიანი ფლირტების გახსენების ჟამს კინოთეატრ “რუსთაველის” სალაროსთან რიგში ვიდექი. ჩემს წინ ჩახუტებული წყვილი იდგა, იდეაში ერთმანეთს ათბობდნენ, მაგრამ მეც გამითბეს სული. საკმაოდ თბილად ჩაცმული, “სხვა სითბოზე” ვოცნებობდი. ბილეთები რომ იყიდეს და სახით ჩემსკენ შემობრუნდნენ, ჰოი, საოცრებავ! ბიჭი ჩემი ბავშვობის მეგობარი აღმოჩნდა. მათემატიკაზე ერთად დავდიოდით და “სპორტსიახლენის” ნომრებს ვცვლიდით. ის იუვენტუსს გულშემატკივრობდა, მე – მილანს.…
შოშანას კონტროლის ზონა 